Мейіржан Жылқыбайдың «Тауға саяхат» хикаятын зор сүйсініс- ырзашылықпен оқып шықтым. Айтары жоқ, бұл шығарма – қазақ балалар әдебиетінің олжасы. Бір қарағанда, өмірге енді көзін ашқан нәзік жаратылыстардың қылығы, танып-білуге ұмтылысы, қателігі мен жетістігі дәлдікпен, әр жануардың өзіне тән ерекшелігін тап басып беруімен қызықты болса, екінші жағынан, жас жазушы өмірдің күрес екенін, қадам сайын қауіп- қатердің болуы мүмкін екенін өте нәзік ұқтырады.

Кітапты оқи отырып ғажайып әлемге түскендей боласың. Меніңше, мұндай туындылар тек балалар әдебиеті ғана болып есептелмеуі керек. Себебі автор жануар әлемі арқылы адамдар арасындағы достық, бауырластық және рухани құндылықтарды сипаттай білген. Экзюперидің «Кішкентай Ханзадасы» әлемдік бестселлерге қалай айналса, жас қаламгердің «Тауға саяхаты» да осындай биіктерге жете алары сөзсіз.

Мейіржанның шығармалары ақша бұлт сияқты, тап-таза, жеп-жеңіл. «Тауға саяхатын» оқыған ересек адамның өзі бір сәтке балалық шаққа саяхат жасап, сол кездегі тап-таза, бәріне сенгіш, аңғал сезімдерді басынан өткереді. Мейіржанның осындай керемет шығармаларды көп жазып, балалар әдебиетіне зор үлес қосарына сенемін.